Eric van Bochove*: ‘Op juiste moment juiste ballen getoond’

’t Vlasbloemeken in Koewacht is van ‘ons’, maar voor onze Zuiderburen voelt het restaurant waarschijnlijk (ook) Belgisch. De landsgrens ligt op enkele meters van de voordeur van de sinds 2012 met Michelinster bekroonde eetgelegenheid van Bianca en Eric van Bochove. ‘We hebben op het juiste moment de juiste ballen getoond.’

Koewacht is een gedeeld grensdorp in Zeeuws-Vlaanderen dat verspreid is over twee landen. Het grootste deel behoort tot de gemeente Terneuzen en is Nederlands, de rest is verdeeld over de Belgische gemeenten Moerbeke en Stekene.

’t Vlasbloemeken

Restaurant ’t Vlasbloemeken – een verwijzing naar de rijke historie van vlassers in deze regio – huisvest in het Nederlandse deel. De Belgische grens is echter niet ver weg.

Aan de overkant van de straat ben je in België en mijn auto, die ‘om de hoek’ is geparkeerd, staat tijdens mijn bezoek op Belgisch grondgebied. Geen uitzonderlijke situatie, wel een bijzondere.

Zeeuws-Vlaanderen

Bianca en Eric (geboren Schiedammer) van Bochove nemen ’t Vlasbloemeken in 2005 over. Ze hebben beiden een mooi cv opgebouwd, elkaar ook leren kennen in de gastronomie, en starten als ondernemers in een van de uithoeken van Zeeuws-Vlaanderen.

‘Niet in de directe nabijheid van het strand, dat is wellicht een nadeel, maar wel op een plek waar mensen Nederland in en uit gaan’, aldus Eric over de locatie. ‘Alles wat via Antwerpen gaat, passeert ons restaurant. Inmiddels hebben we vaste gasten in een flinke cirkel om Koewacht, ongeveer gelijkmatig verdeeld over ons land en België. De lijn loopt tot aan Den Haag en Tilburg, en tot aan de Franse grens en de Belgische kust.’

Sterren

In een deel van de provincie dat veel Michelinsterren telt, al neemt dat aantal door het (aanstaande) vertrek van Sergio Herman uit het Strandhotel Cadzand-Bad wel wat af.

‘Veel mensen bezoeken Zeeuws-Vlaanderen voor een sterrenweekeinde. In twee dagen eten ze dan bij een aantal door Michelin bekroonde restaurants. Voor ons is het erg mooi dat regelmatig wordt gekozen voor ’t Vlasbloemeken.’

Koewacht vlassersdorp

Het pand waarin het restaurant is gevestigd, heeft een lange historie als eetgelegenheid. Maar niet op het niveau dat Bianca en Eric nastreven als ze er van start gaan.

Eric: ‘Voor de lokale gemeenschap ligt hier eveneens veel geschiedenis. In wat nu de restaurantruimte is, volgden mensen vroeger dansles. De bovenverdieping deed ooit dienst als hotel en het pand was ook nog in gebruik als uitbetalingskantoor voor de vlassers en douanekantoor. Koewacht was een groot vlassersdorp, er is nu nog één fabriek actief.’

Verbouwing

Het echtpaar kiest voor de weg der geleidelijkheid, maar wel met een duidelijk doel: toegroeien naar een hoog niveau en met steeds betere producten. ‘We hebben vanaf de start onze eigen weg gekozen’, blikt Eric terug. ‘Daarvoor was een lange adem nodig en dat was niet altijd simpel, maar we hebben volgehouden.’

En op het juiste moment de juiste ballen getoond, vervolgt de chef. ‘In 2009 hebben we de zaak grootscheeps verbouwd. Er kwam een recessie aan. De bank trapte op de rem, maar wij wilden door en gelukkig is ze met ons meegegaan. Mensen gingen weliswaar minder uit eten, twee keer in plaats van zes keer, maar wij waren één van die twee zaken, omdat we vernieuwd waren.’

Michelinster

In 2012 – uitgereikt in november het jaar ervoor – wordt de koers van de ondernemers door Michelin beloond met een ster. ‘Ik liep nog in mijn pyjama toen ik ’s ochtends werd gebeld door een kennis. Ik moet je feliciteren, want je hebt een ster, vertelde hij me. Het kwam voor ons als een verrassing.’

‘In die tijd waren we er helemaal niet mee bezig, maar het gekke is dat de dag van de presentatie tegenwoordig de slechtste dag van het jaar is. Alle minder goede recensies schieten dan door mijn hoofd en de angst om de ster kwijt te raken, is dus blijkbaar serieus aanwezig.’

Thuismenu’s

Negen jaar na de eerste verbouwing wordt ’t Vlasbloemeken opnieuw onder handen genomen. ‘Nieuwe vloerbedekking, nieuwe stoelen en nieuwe kleuren. Op donderdag gingen we weer open en op zondag moesten we dicht vanwege de lockdown. Omdat ik – in eerste instantie – geen steun wilde aanvragen, heb ik zelf een website in elkaar geknutseld en zijn we thuismenu’s gaan verkopen. We hadden daarmee al ervaring, omdat we dit tijdens de kerstdagen ook deden en doen.’

Eric en zijn team verkopen een viergangenmenu voor ‘een deftige prijs’ en dat loopt storm. ‘In een jaar deden we 750 boxen, ik kan je vertellen dat we daarmee een hoop stress hebben kunnen voorkomen.’

België

De lockdown zorgt echter ook voor een surrealistisch beeld. ‘Op het moment dat de grenzen sloten, stond een politiewagen voor de deur van ons restaurant. Op de landsgrens werden dranghekken geplaatst, waardoor niemand kon oversteken.’

Eric ontdekt een ondernemende oplossing. ‘We plaatsten twee stafels, één in België en één in Nederland, en vanaf daar verkochten we onze menu’s. Wij mochten met de boxen de grens oversteken om ze op de statafel neer te zetten en daar konden onze Belgische gasten hun bestelling ophalen.’

Brand

Eind 2023 volgt een hernieuwde aanpassing van het interieur. Alleen vindt deze verbouwing plaats, omdat het moet. In oktober is er brand in een bijgebouw. De warmte en vlammen die daarbij vrijkomen, zorgen ervoor dat de pui aan de achterkant van het restaurant eruit wordt geblazen.

De rook die binnenkomt, brengt zoveel schade aan dat ’t Vlasbloemeken liefst drie maanden dicht moet in plaats van de in eerste instantie gehoopte ‘paar dagen’. In onderstaande video blikt Eric terug en vertelt hij over de impact en de veranderingen die nodig waren.

Onzekerheid

Een volle agenda wordt een lege agenda, er ontstaat onzekerheid over de geleden schade en over wat wel en niet gedekt is en wordt uitgekeerd, én Bianca en Eric hebben ineens onduidelijkheid over hun toekomst.

Eric: ‘De ene dag heb je alles voor elkaar en de andere dag is alles onzeker. Sterker: in slechts 6,5 minuten zie je alles wegvallen, want zo lang – zo kort moet ik eigenlijk zeggen – duurde het voor de brandweer er was. Bianca ging rond de klok van vijf uur ’s nachts naar het toilet en rook iets geks. Omdat ik toevallig ook wakker was, zijn we op onderzoek uitgegaan en ontdekten we de brand.’

Vooruitkijken

Zeker achteraf blijkt de impact groter dan gedacht. ‘Er is niemand gewond geraakt, dat is het allerbelangrijkste. De eerste weken na de brand hebben we ons vaak afgevraagd wat gebeurd zou zijn als we niet toevallig wakker waren, maar we hebben onszelf gedwongen dat niet meer te doen. Daar zouden we gek van worden.’

Je komt er sterker uit, hebben ze de afgelopen maanden veel gehoord. ‘Het zal ongetwijfeld kloppen, maar op het moment dat we midden in de malaise zaten, dacht ik vooral: ‘yeah right’. Al is dat wel onze instelling hoor. Bianca en ik zijn van het vooruitkijken. En we hebben ontdekt dat er nog heel veel mensen met een warm hart zijn in een harder wordende samenleving.’

Heropening

Half januari kan echter worden gesproken over een goede afloop en een ‘nieuwe start’. ‘We zijn drie maanden dicht geweest en voor onze eerste shift was ik kneiter zenuwachtig, anders kan ik het niet zeggen. Na vakanties heb ik dat ook altijd of op een heel drukke avond, het hoort er blijkbaar bij en ik vind het ook wel iets positiefs.’

JRE-Nederland

Nu mogen ze de blik gaan richten op de twintigste verjaardag van ’t Vlasbloemeken in 2025. En onlangs is Eric ook nog benoemd tot Membre d’Honneur van JRE-Nederland, de restaurantvereniging waarbij hij is aangesloten.

Een eretitel, al heeft die ook een beetje te maken met zijn leeftijd. De club is voor jonge restaurateurs, die uiteindelijk ouder – te oud – worden. Ze hoeven het lidmaatschap dan niet op te zeggen, maar krijgen een speciale titel én gelden als ervaringsdeskundige voor de jonge honden. ‘Ik geniet ervan als ik jonge jongens tegenkom in het vak, die bij ons in de leer zijn geweest en nu succesvol zijn met een eigen zaak of in een keuken op niveau.’

Vaste gasten

Veel van hun bezoekers hebben een soortgelijke ontwikkeling meegemaakt. ‘We hebben nog steeds vaste gasten die vanaf dag één bij ons komen. Die hebben ons zien groeien en wij hebben ze meegenomen in dat traject.’

Eric geniet nog steeds oprecht van die gasten die hebben gespaard voor een bezoek aan ’t Vlasbloemeken. ‘Mannen die hebben gespaard om hun partner mee te nemen. Mensen die vooraf aangeven dat ze nog nooit in een sterrenrestaurant hebben gegeten en ons vragen om ze een beetje te helpen. Gewoon genieten van wat je krijgt en van de avond of middag uit, is ons beste advies.’

Opvolging

Bianca en Eric hebben een dochter (Jasmine, 17 jaar) die ook voor het horecavak heeft gekozen. ‘Ze zit op de hotelschool in Brugge. We hebben een tweede zaak gehad bij een golfclub en daar deed ze het verschrikkelijk goed. Nu werkt ze bij een brasserie in Hulst, waar ze erg op haar plek is.’

Of ze de potentiële opvolger is? ‘Dat gaan we zien’, antwoordt Eric. ‘Ze heeft al een tijd meegedraaid in ’t Vlasbloemeken. Het is aan haar, maar laat haar eerst maar eens op andere plekken kijken en ontdekken wat ze het leukst vindt.’

Lees ook:
Eric van Bochove: ‘Eten bij mijn maat van strandpaviljoen Dok 14’

ChefsFriends wordt mede mogelijk gemaakt door ‘De vrienden van…’: Kesbeke Fijne Tafelzuren, Bourgondisch Lifestyle, Chaîne des Rôtisseurs, Nice to Meat, Zeeuwsche Zoute, Schmidt Zeevis, la Fève chocolade en desserts, Grape ‘N’ Green en R & R media en advies. Ook vriend worden? Stuur een e-mail naar rik@chefsfriends.nl.