Zorgen om Texels schaap: ‘Mooiste lamsvlees ter wereld’

De toekomst van Texels schapenras Texelaar staat onder druk. Door gebrek aan land en bedrijfsopvolging neemt het aantal schapen op het Waddeneiland steeds verder af. Volgens vereniging Schapeneiland Texel is actie nodig en die mening is ook sterchef Jef Schuur toegedaan. ‘Mensen kunnen helpen door Texels lam te eten.’

Tijdens een openbare bijeenkomst eind januari wordt duidelijk hoe urgent de situatie van de Texelaar is. Op initiatief van vereniging Schapeneiland Texel wordt gesproken over het feit dat het steeds meer mensen opvalt dat het aantal schapen op het eiland afneemt.

De redenen: gebrek aan land en opvolging. Er is actie gewenst, aldus de vereniging. Tijd voor een telefoontje met de met een Michelinster bekroonde Jef Schuur van Bij Jef in Den Hoorn.

Een bijeenkomst over de toekomst van de Texelaar, wat is er aan de hand?
‘De schapenboeren hebben hulp nodig. Ik zet me al jaren in voor de schapenhouderij op het eiland en het Texels lam. Het is zo’n waanzinnig product. Er zijn maar weinig plekken op de wereld waar de cirkel zo mooi rond is.’

‘De schapenboeren zorgen ervoor dat het eiland zo prachtig is, en dat de vogels rust en ruimte hebben om te broeden of om aan te sterken voordat ze verder trekken.’

‘De schapenstand loopt terug. Vroeger konden we de buitenwereld zeggen dat we een eiland waren met meer schapen dan mensen, maar dat is al een paar jaar niet meer het geval. We moeten er met zijn allen voor zorgen dat dit wel weer zo gaat zijn.’

‘Texel heeft 15.000 schapen nodig om de commerciële cirkel rond te krijgen. Dan is de slachterij op het eiland rendabel en kunnen toeleveranciers en de afnemers van alle producten economisch functioneren.’

‘Wereldwijd worden bakken met subsidies toegekend om dit soort initiatieven van de grond te krijgen. Het lastige in ons land is dat je geen steun krijgt als je het al hebt en dus geen starter bent.’

Hoe is dat zo gekomen?
‘Enerzijds zijn er problemen met de bedrijfsopvolging, waardoor de verwachting is dat het aantal verder gaat afnemen. Er is sprake is van vergrijzing onder de schapenhouders en ze hebben geen opvolgers.’

‘Tweede punt is dat land nodig is om schapen te houden. Als je dat moet aanschaffen, dan is de bedrijfsvoering niet meer rendabel. De prijzen nemen alsmaar toe, omdat organisaties als Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer ook interesse hebben in de beschikbare ruimte, en akkerbouw commercieel interessanter is.’

‘In de praktijk betekent dat echter dat die organisaties een ander soort natuur gaan creëren op het eiland. Terwijl de oorspronkelijke natuur juist zo bijzonder is. Zij laten de duinen begrazen door een ander ras, omdat de Texelaar daarvoor niet geschikt is.’

‘Als boeren vervolgens aangeven dat ze hun schapen wel zo willen fokken, maar dat dit betekent dat ze niet langer twee maar één lam geven en dat moet worden vergoed, dan geven de organisaties niet thuis.’

Op welke manier kunnen we als consument een bijdrage leveren?
‘Kom je op het eiland en eet je lamsvlees, dan help je mee om het evenwicht in stand te houden. Er zijn ook Texelse slagers die het online verkopen en ervoor zorgen dat het bij jou thuis of in de restaurantkeuken wordt bezorgd.’

‘Of steun een lokaal opererende organisatie. Algemeen beschouwd zie je dat mensen lid worden van een landelijke instantie als ze iets willen doen voor de natuur, maar die kunnen andere belangen hebben dan lokaal actieve partijen.’

‘Die steun moet er overigens ook zijn van alle restaurants op het eiland. Texels lam serveren in plaats van lam uit Nieuw-Zeeland. Ons lam is voor onze boeren bewerkelijker en daardoor iets duurder. Bovendien kost grond in Nieuw-Zeeland een fractie van wat schapenhouders hier betalen, maar die paar euro moet voor de echte liefhebber het probleem niet zijn.’

Want Texels lam is lekkerder dan die uit Nieuw-Zeeland?
‘Absoluut! Het is het mooiste lamsvlees wat er op de wereld rondloopt. Het wordt op een waanzinnige manier gefokt, volledig volgens de natural way. Door de grotere biodiversiteit op de schapenweides is het zo delicaat van smaak.’

‘Concurreren met het lam uit Nieuw-Zeeland is lastig. Wij hebben zo’n 12.000 schapen, die zijn verdeeld over zo’n 25 schapenboeren. In Nieuw-Zeeland heeft een kleine schapenboer 15.000 schapen. Hartstikke logisch, omdat daar veel meer ruimte beschikbaar is en een hectare grond daar een fractie kost van wat je hier moet betalen.’

‘Iedereen heeft het over biodiversiteit. Als er één groep is die daaraan meewerkt, dan zijn het de schapenhouders op Texel. Het is zoiets waanzinnigs, daar gaat mijn kokshart sneller van kloppen. Daarom grijp ik alles aan om dit te promoten.’

Lees ook:
Blauwtong op Texel: sterkok Jef Schuur vreest voor toekomst schapenhouderij
Albert Kooy: ‘Supermarkten maken onze eetcultuur kapot’
Deze sommelier durft het: arrangement met Nederlandse wijnen

ChefsFriends wordt mede mogelijk gemaakt door ‘De vrienden van…’: Kesbeke Fijne Tafelzuren, Bourgondisch Lifestyle, Chaîne des Rôtisseurs, Nice to Meat, Schmidt Zeevis, la Fève chocolade en desserts, Grape ‘N’ Green en R & R media en advies. Ook vriend worden? Stuur een e-mail naar richard@chefsfriends.nl of rik@chefsfriends.nl.