16,09344 kilometer genieten tijdens Kolibrie Ten Miles
Tien Engelse mijlen. 16,09344 kilometer om precies te zijn. De Kolibrie Ten Miles, een hardloopevenement als onderdeel van de bekende Tilburg Ten Miles, zit erop. Een verslag van een feestelijke sportdag met de nodige in- en ontspanning, zenuwachtige momenten, een voldaan gevoel, de Culibus en een bbq.
‘Je wordt gedragen door het publiek.’ Het zijn deze woorden van Kolibrie-directeur Harold Briels die ons er eind juli toe doen besluiten niet te gaan voor de tocht van 10 kilometer, maar in te schrijven voor de daadwerkelijke ‘ten miles’.
Gedragen door het publiek
Eigenlijk geloof ik helemaal niets van die uitspraak. Ik heb ooit – in 2003 – de Nijmeegse Vierdaagse gelopen en toen heb ik me door dezelfde woorden laten overhalen.
Inderdaad, het publiek langs de route zorgde voor kippenvel, maar de afstand moest ik toch echt zelf lopen. En die viel tegen!
Wedstrijd
Toch laten we ons beiden ‘overhalen’. Niet dat we geen lopers zijn hoor, maar zo’n afstand hebben we allebei nog niet gelopen in wedstrijdverband.
De 10 kilometer is ‘slechts’ het voorprogramma van de hoofdact. Tijdens de route van iets meer dan 16 kilometer is het echt gezellig langs de kant van de weg. Eerlijk is eerlijk, Harold Briels heeft geen woord gelogen.
Video-opnames
De dag begint bij Stapperij De Korenbloem in Tilburg. Het is vandaag de uitvalsbasis van de lopers die namens Kolibrie en Lenting deelnemen.
We melden ons met onze partners, hardloopkleding en een camera-uitrusting voor het maken van een videoverslag. Onderdeel van de samenwerking die we hebben met Kolibrie.
Natuurlijk kunnen we dat combineren, zo vinden we zelf, enige punt van zorg is het moment direct na de finish. Zijn we dan in staat om op een goede manier interviews af te nemen en beelden te schieten?
Voor de start is dat geen probleem en tijdens de wedstrijd nemen onze partners die taak over, dat is dus eveneens geregeld.
Runkeeper
In de weken tussen onze toezegging om deel te nemen en de wedstrijddag moedigen we elkaar fanatiek aan. Via de app van Runkeeper ‘liken’ we de trainingen van elkaar en reageren we op de gelopen afstanden.
Onze Skype-gesprekken beginnen met een update over de Tilburg Ten Miles en ook via WhatsApp en de telefoon houden we elkaar op de hoogte.
De Korenbloem
Bij De Korenbloem ontbreekt het ons aan niets. Broodjes, energierepen en -dranken, spekjes en soep. Plus een eigen shirt. Met daarop het logo van ChefsFriends! Hoe mooi kan het zijn.
Zelfs over de gang naar de start hoeven we ons niet druk te maken. De weg oversteken en in de bus gaan zitten, is voldoende.
Tussendoor ontvangen we tips van de Kolibrie-directeur. Ook nu is zijn belangrijkste boodschap: genieten! We gaan ons best doen.
Warming-up
Tijdens de warming-up betrappen we ons erop dat we zenuwachtig zijn, hetgeen vooral duidelijk wordt uit het bovengemiddelde toiletbezoek. Het centrale verzamelen, de informatieoverdracht, de warming-up en het wachten… het zorgt voor toenemende spanning.
In het startvak maken we nog snel een selfie. Relaxed als we zijn – althans, zo doen we ons voor – sturen we een bericht via Twitter: we zijn er klaar voor. Maar is dat zo?
Startschot
Dan is daar het onvermijdelijke startschot. We beginnen aan een tocht van ruim 16 kilometer door het centrum van Tilburg.
Onze partners hebben hun positie langs de route inmiddels ingenomen en kwijten zich kundig van hun taak. Het startschot, de passerende lopers en de finish van de deelnemers in een Kolibrie-shirt worden vakkundig vastgelegd.
Frans Bauer
Wij genieten ondertussen van de geweldige sfeer langs de route. Richard luistert zelfs heel goed naar de muziek en dwaalt in gedachten af bij een nummer van Frans Bauer (zie kader).
Ik ben wat meer in mezelf gekeerd, maar merk dat ik toch ook echt wel kan genieten van alle aanmoedigingen. Als ik voor de eerste keer mijn naam hoor, ben ik zelfs even van slag. Gelukkig realiseer ik me tijdig dat die op mijn startnummer staat.
Richard over Kolibrie Ten Miles
Overal muziek
Eigenlijk is overal één groot feest, maar op sommige plekken is het net even grootser. De ene keer schalt er muziek uit de speakers, de andere keer zorgen brassbands en dweilorkesten voor live-entertainment.
Kilometers
Hoewel elke gelopen kilometer langs het parcours wordt aangegeven, en we ons daardoor zeker in het begin goed realiseren hoe ver we nog moeten, voelt het steeds minder als een hardloopwedstrijd en steeds meer als een feestelijke zondag. Natuurlijk voelen we de inspanning als we de finishlijn passeren, maar het is slechts bijzaak.
O ja, trots zijn we ook. Op onze eigen prestatie, op elkaar en op onze partners, die een deel van ons werk uit handen nemen.
Aanmoediging
We lopen beiden onze eigen race, maar komen elkaar onderweg één keer tegen. Uitgerekend op het punt waar we elkaar kunnen aanraken. Een snelle high five inclusief aanmoediging is het gevolg!
In het ‘loperskwartier’ staan onze partners te wachten met de camera, zodat we snel aan het werk kunnen. We vangen ‘Kolibrie-collega’s’ op en vragen hen naar een eerste reactie.
‘Euforisch’, ‘geweldig’, ‘genieten’, het zijn de logische maar ook zo ware antwoorden. Met elkaar hebben we deze middag een bijzondere prestatie geleverd.
Ook achter de finishlijn ontbreekt het ons aan niets. Energiedrankjes en -snoepjes, water, appels, koeken, het is allemaal beschikbaar. We krijgen zelfs een heuse medaille omgehangen, als ware kampioenen! Zo voelen we ons die middag ook.
Culibus
Terug bij De Korenbloem worden we met applaus ontvangen, gaaf! We worden allemaal juichend en met medaille op de foto gezet en sluiten af met een barbecue. De koolhydraten moeten worden aangevuld.
Gezonde hapjes zijn er ook van de restaurateurs die aanwezig zijn met de Culibus. Kolibrie is sponsor van dit prachtige initiatief van de bedrijven die zijn aangesloten bij de Jeunes Restaurateurs d’Europe Nederland.
Met de bus trekken zij het land door om kinderen te wijzen op het belang van goede voeding. Daarover binnenkort meer op de website van ChefsFriends.
Helden
Na een mooie dag keren we tevreden huiswaarts. De dagen erna wanen we ons ware helden. Gelukkig hebben we de foto’s nog….
Mijn medaille ligt te pronken op mijn bureau en ik ben op het internet zelfs al op zoek gegaan naar een volgende wedstrijd. Waarschijnlijk aangestoken door Richard, die er nog twee in zijn agenda heeft staan. Daarbij zelfs een heuse trailrun. Held!
Belofte maakt schuld, dat doen we dus nog niet, maar wij achten de kans vrij groot dat we er volgend jaar weer bij zijn. Met dank aan Kolibrie en Lenting, Stapperij de Korenbloem en Tilburg Ten Miles.
MIS NIETS!
Schrijf je in voor onze gratis nieuwsbrief
Alles over goed eten, goed drinken, goed slapen en goed reizen.
De auteur
